We're flying high.
Door: Lynn Timmermans
Blijf op de hoogte en volg Lynn
27 April 2015 | Malawi, Blantyre
De afgelopen weken zijn voorbij gevlogen. Zoveel te doen met zo'n mooi vooruitzicht op Malawi. Maar toch moest het lastigste nog komen... afscheid nemen. Gelukkig kon ik de tijd er voor vrij maken en had ik het mooi verdeeld. Sommige zag ik 2 weken van te voren als laatst, andere nog op de dag van vertrek. Zoveel mensen die je eigenlijk tot het laatste moment het liefst wilt zien, zoals lieve teamgenootjes waar je jarenlang mee gehockeyd hebt, familie die je bijna alleen op verjaardagen ziet, vrienden die het net zo druk als jou hebben en weinig tijd hebben en natuurlijk mijn lieve broer, zus, oma, paps en mams. Maar toch het hoort erbij...
Rennen, vliegen, springen en weer doorgaan.... zo ging het de afgelopen dagen. Helaas buiten mijn planning om was het toch net zoals altijd last minute inpakken en natuurlijk de daar bijhorende stress, die uiteraard aanwezig was. Maar gelukkig bestaan er nog altijd van die handige zussen die wel weten hoe het moet.
Met veel handige tips en genoeg hulp was mijn backpack dan toch echt vol. Met mijn backpack, handbagage en nog een extra tas was ik klaar om te gaan. In de auto op weg naar schiphol, waar ik samen met nienke zal gaan vertrekken om 18.30, spannennd.... dat zeker! Op het vliegveld waren de spanningen toch wel heel erg aanwezig, vliegangst kun je het wel noemen. Na het inchecken, het laatste afscheid en een paar traantjes weggeveegd te hebben konden we dan eindelijk door de douane. Gelukkig hoefde we niet meer lang te wachten en konden we snel het vliegtuig in. Buiten mijn verwachtingen om viel het vliegen erg mee, met name de lange vlucht van frankfurt naar ethiopië was goed te doen. Het engste stuk was van Ethiopië naar Blantyre omdat we toen in een kleiner vliegtuig zaten en de vliegvelden daar minder groot zijn. Na ongeveer zo'n 13 uur gevlogen te hebben en ongeveer 6 uur gewacht te hebben was de eindbestemming in zicht. Met een klap in ons gezicht van de warmte stapte ik het vliegtuig uit. Pfoe wat was het warm. Na wat controles te hebben gehad op het vliegtuig konden we door naar onze bagage dat allemaal al klaar lag voor ons. Op naar de taxi die ons naar de Doogles Lodge zou brengen.
Al snel kwamen we erachter dat er hier links gereden wordt, wat erg wennen was. Ook ben ik erg benieuwd naar hoe sommige hier uberhaupt hun rijbewijs hebben gehaald, als ze die al hebben... Bij de lodge aangekomen waren we natuurlijk helemaal uitgeteld van de lange reis. Toch nog even al onze energie verzameld om een winkel te zoeken. Na wat zoeken, vragen gesteld te hebben en gaten in de grond te hebben ontweken hadden we de winkel genaamd "Peoples" gevonden. We hebben daar hebben 5 liter water ingeslagen en wat lekkers om de avond mee door te kunnen komen. Helaas word het hier al snel donker dus rond een uurtje of half 6 was het de hoogste tijd om terug te gaan.
De volgende dag waren Nienke en ik al rond een uurtje of half 10 klaar. Jorie en Demi daarintegen lagen nog heerlijk te maffen onder de dekens bedekt door hun klamboe. Toen iedereen aangekleed was, spullen gepakt had en ingesmeerd was met zonnebrand factor 50 (behalve nienke, die dacht dat 20 genoeg zou zijn...) zijn we richting het stadje gelopen. Als eerste hebben we daar genoten van een lekker broodje en een colaatje van 0.33 cent bij de bakkerij. Toen we doorgelopen waren kwamen we er achter dat er een grote markt was. Met veel enthousiasme wilde we daar allemaal doorheen lopen. Het was echt gaaf om te zien hoe die markt eruit zag maar ook sommige schokkende momenten toen ik zag dat er een meter van mij vandaan een stuk of 20 dode kippen lagen of toen kleine kinderen kwamen bedelen om geld. Maar verder waren het alleen maar bijzondere beelden zoals vrouwen die met een mand op hun hoofd en een kind op hun rug hun etenswaren stonden te verkopen om maar geld te verdienen. Overal waar we lopen worden we aangekeken door iedereen, er wordt heel hard "azungu"naar ons geroepen wat (denken wij) Blanken betekent en ze vragen heel vaak om een foto te maken. Maar het hoogte punt was toch wel dat ik hier met pippi lankous vergeleken wordt, wat een eer om naar een tekenfilmster vernoemd te worden.
Terug bij de lodge hebben we ons even opgefrist en wat gedronken bij de bar. Wachtend op Marlou en Roosmarijn die even later al aankwamen. Nadat marlou en roos gesetteld waren gingen we snel op weg naar een standard bank (hier wordt ons aangeraden te pinnen) en nog een keer langs de winkel voor de laatste boodschappen.
Op dit moment zitten we met zijn allen gezellig in de lodge. We hebben ons eten net achter de kiezen en nu zitten we naast elkaar ieder voor zich naar huis te berichten en ons blog bij te werken. Morgenvroeg worden we om 08.00 opgehaald om naar Muona door te reizen. Hier zal ik vanaf volgende week stage gaan lopen in het Trinity Hospital. Het wordt morgen nog een lange reis van ongeveer 6 uur in een mini busje met een lekkere temperatuur van rond de 30 graden, pffff!
Het waren 2 mooie, bijzondere dagen en ik ben benieuwd wat ons nog meer te wachten staat!
Rennen, vliegen, springen en weer doorgaan.... zo ging het de afgelopen dagen. Helaas buiten mijn planning om was het toch net zoals altijd last minute inpakken en natuurlijk de daar bijhorende stress, die uiteraard aanwezig was. Maar gelukkig bestaan er nog altijd van die handige zussen die wel weten hoe het moet.
Met veel handige tips en genoeg hulp was mijn backpack dan toch echt vol. Met mijn backpack, handbagage en nog een extra tas was ik klaar om te gaan. In de auto op weg naar schiphol, waar ik samen met nienke zal gaan vertrekken om 18.30, spannennd.... dat zeker! Op het vliegveld waren de spanningen toch wel heel erg aanwezig, vliegangst kun je het wel noemen. Na het inchecken, het laatste afscheid en een paar traantjes weggeveegd te hebben konden we dan eindelijk door de douane. Gelukkig hoefde we niet meer lang te wachten en konden we snel het vliegtuig in. Buiten mijn verwachtingen om viel het vliegen erg mee, met name de lange vlucht van frankfurt naar ethiopië was goed te doen. Het engste stuk was van Ethiopië naar Blantyre omdat we toen in een kleiner vliegtuig zaten en de vliegvelden daar minder groot zijn. Na ongeveer zo'n 13 uur gevlogen te hebben en ongeveer 6 uur gewacht te hebben was de eindbestemming in zicht. Met een klap in ons gezicht van de warmte stapte ik het vliegtuig uit. Pfoe wat was het warm. Na wat controles te hebben gehad op het vliegtuig konden we door naar onze bagage dat allemaal al klaar lag voor ons. Op naar de taxi die ons naar de Doogles Lodge zou brengen.
Al snel kwamen we erachter dat er hier links gereden wordt, wat erg wennen was. Ook ben ik erg benieuwd naar hoe sommige hier uberhaupt hun rijbewijs hebben gehaald, als ze die al hebben... Bij de lodge aangekomen waren we natuurlijk helemaal uitgeteld van de lange reis. Toch nog even al onze energie verzameld om een winkel te zoeken. Na wat zoeken, vragen gesteld te hebben en gaten in de grond te hebben ontweken hadden we de winkel genaamd "Peoples" gevonden. We hebben daar hebben 5 liter water ingeslagen en wat lekkers om de avond mee door te kunnen komen. Helaas word het hier al snel donker dus rond een uurtje of half 6 was het de hoogste tijd om terug te gaan.
De volgende dag waren Nienke en ik al rond een uurtje of half 10 klaar. Jorie en Demi daarintegen lagen nog heerlijk te maffen onder de dekens bedekt door hun klamboe. Toen iedereen aangekleed was, spullen gepakt had en ingesmeerd was met zonnebrand factor 50 (behalve nienke, die dacht dat 20 genoeg zou zijn...) zijn we richting het stadje gelopen. Als eerste hebben we daar genoten van een lekker broodje en een colaatje van 0.33 cent bij de bakkerij. Toen we doorgelopen waren kwamen we er achter dat er een grote markt was. Met veel enthousiasme wilde we daar allemaal doorheen lopen. Het was echt gaaf om te zien hoe die markt eruit zag maar ook sommige schokkende momenten toen ik zag dat er een meter van mij vandaan een stuk of 20 dode kippen lagen of toen kleine kinderen kwamen bedelen om geld. Maar verder waren het alleen maar bijzondere beelden zoals vrouwen die met een mand op hun hoofd en een kind op hun rug hun etenswaren stonden te verkopen om maar geld te verdienen. Overal waar we lopen worden we aangekeken door iedereen, er wordt heel hard "azungu"naar ons geroepen wat (denken wij) Blanken betekent en ze vragen heel vaak om een foto te maken. Maar het hoogte punt was toch wel dat ik hier met pippi lankous vergeleken wordt, wat een eer om naar een tekenfilmster vernoemd te worden.
Terug bij de lodge hebben we ons even opgefrist en wat gedronken bij de bar. Wachtend op Marlou en Roosmarijn die even later al aankwamen. Nadat marlou en roos gesetteld waren gingen we snel op weg naar een standard bank (hier wordt ons aangeraden te pinnen) en nog een keer langs de winkel voor de laatste boodschappen.
Op dit moment zitten we met zijn allen gezellig in de lodge. We hebben ons eten net achter de kiezen en nu zitten we naast elkaar ieder voor zich naar huis te berichten en ons blog bij te werken. Morgenvroeg worden we om 08.00 opgehaald om naar Muona door te reizen. Hier zal ik vanaf volgende week stage gaan lopen in het Trinity Hospital. Het wordt morgen nog een lange reis van ongeveer 6 uur in een mini busje met een lekkere temperatuur van rond de 30 graden, pffff!
Het waren 2 mooie, bijzondere dagen en ik ben benieuwd wat ons nog meer te wachten staat!
-
27 April 2015 - 22:05
Anouk:
Heey lief zusje,
Wat fijn om je eerste blog te lezen, ook al hadden we natuurlijk al gesmst! Ik heb het opgezocht azungu betekend Europeanen ;-) Dus jullie zaten er niet ver vanaf :) Geniet van je reis en succes morgen!!
I LOVE YOOOOOOOOU!
xxx -
27 April 2015 - 22:13
Sammie:
Wat klinkt het allemaal gaaf lynnie, nu al!!! Helemaal niet jaloers op je...
Kus xx -
27 April 2015 - 22:15
Marianne Gillis:
Ha die Lynn, leuk verhaal heb je over de eerste twee spannende dagen geschreven.En wat fijn dat het vliegen meeviel. Goeie reis morgen en een heel fijne start van jullie stage. Succes en veel plezier samen de Marianne en Peter -
27 April 2015 - 23:16
Eva:
Hee lieve lynnie aka pippie -
27 April 2015 - 23:41
Ria Timmermans:
ha Lynn,wat fijn om te horen dat het allemaal meegevallen is en erg leuk om je blog te lezen. Ik wens jullie morgen een goede reis en succes verder. Ik blijf je volgen!!!!!xxxx -
28 April 2015 - 19:40
Yvon De Groot:
hoi Lynn!
goed te lezen dat het tot nu toe allemaal goed is gegaan!
al een leuk verslag geschreven,succes met de start van je eerste stage!
xx -
30 April 2015 - 13:54
Ambie En Saar:
Haa lynniee,
Wauw wat klinkt dit vet maar we missen je wel hoor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
